Adopcja kota

Dziś będzie wpis zupełnie inny, ale nie mogę tym z Wami nie podzielić  :)

Od zeszłej soboty życie w naszym domu nieco się zmieniło. Powinnam raczej napisać, że weszło na zupełnie inny poziom: adoptowaliśmy kota. Pomysł ten chodził nam po głowie już od dawna, teraz w końcu nadarzyła się możliwość, żeby go zrealizować. Już jestem przekonana, że była to jedna z lepszych decyzji w ogóle :)

Kota przygarnęliśmy z wrocławskiego schroniska dla bezdomnych zwierząt. Można powiedzieć, że to nie my wybraliśmy jego, tylko on nas :) Serce mi się kraja na wspomnienie tych wszystkich kotów pozamykanych w klatce, a wśród nich nasz Amciuś, który stał na dwóch tylnych łapkach i głośno do nas miauczał. Już w schronisku wszedł mi na ręce i dał się wygłaskać na wszystkie strony. Nasz maluch był tam nieco ponad tydzień. To dwuletni bury kocur, którego, jak się dowiedziałam, znaleziono porzuconego gdzieś na odludziu. Po wybraniu kota zapakowaliśmy go do transportera i zanieśliśmy do biura schroniska, gdzie załatwiliśmy wszystkie formalności. Spisałam umowę adopcyjną oraz zapłaciłam za kota całe 15zł. Dostałam również książeczkę zdrowia i zaświadczenie o szczepieniach (w tym przeciwko wściekliźnie). Wolontariuszka, która oprowadzała nas po schronisku opowiadała dokładnie o kotach, odpowiedziała na moje wszystkie pytania i czułam, że zajmuje się mną ktoś, kto zna się na rzeczy. 

Powyżej widać jedno z pierwszych zdjęć, które udało nam się zrobić po powrocie do domu. Teraz widzę, jak mizernie wtedy wyglądał i ile przez ten tydzień się zmienił. Na tle innych kotów był całkiem spory, ale bardzo chudy. Nawet teraz jak się czasem wyciągnie to śmieję się, że mogę liczyć kota na metry :) Po przyjściu do domu spodziewałam się, że kot schowa się pod łóżkiem czy szafkami w kuchni. Kotek jednak od razu wskoczył mi na kolana i chciał się miziać :) W sumie od tamtej pory niewiele się zmieniło. Nawet teraz siedzi przy mnie biurku i wesoło sobie mruczy. 

Mam całkiem spore podejrzenia, że Amciuś wychowywał się z psem, ponieważ przejawia takie zachowania. Często chodzi przy nodze, podaje łapkę, nie lubi być sam. Pierwszego dnia, jak szłam po kąpieli do sypialni, to kot razem ze mną wskoczył do łóżka :) Choć przygotowałam mu osobne posłanie, to na nic się zdało ;) Dużo prób nas kosztowało, żeby kot nie spał w poprzek łóżka :D Teraz zazwyczaj układa się w nogach lub obok poduszki. Często nad ranem budzę się z jego ogonem na twarzy ;) W nocy nie hałasuje, ale jak rano zobaczy, że ktoś już się obudził to nie ma zmiłuj, miziaj człowieku!

Jedną z jego ulubionych miejscówek jest mój komputer. Pracę magisterską piszę spod kota :D Trzeba przyznać, że wielka z niego gapa, stąd też jakże męskie imię Amciuś :D

Z kuwety korzysta bezbłędnie. Niestety kupiłam taką otwartą, bo nie znam dokładnych wymiarów łazienki w nowym mieszkaniu. Nie chciałam wybrać jakiejś wypasionej, która potem okaże się o 1 cm za duża. Żwirek kupiłam rossmannowski i nie było problemu z jego akceptacją. Z takich dodatkowych gadżetów mamy też fajny drapak. Póki co robi nie zrobił na kocie wrażania. Próbowałam mu pokazywać, jak się z niego korzysta, nacierałam kocimiętką i nic... Sama kocimiętka też go nie rusza. Kocia trawa, która zasadziłam i różne zabawki również. Jednak nie ma to jak towarzystwo człowieka ;)

Kot nie ma zapędów do niszczenia czy drapania czegokolwiek, jedynie ugniata każdą powierzchnię na której stoi czy leży. Nie ważne czy to łóżko, kocyk, kanapa, panele, kafelki czy moje kolana :) Podobno to znak, że kot jest zadowolony :) 

Póki co, kombinujemy z jedzeniem. Mokre karmy (z 4% zawartością mięsa, masarka!) w ogóle mu nie smakują. Jestem na etapie próbowania różnych karm suchych, a oprócz tego sama przyrządzam mu mięsko. Drobiowe serca robią furorę. Z przysmaków dostaje odrobinę śmietanki. Po sterylizacji podwoił mu się apetyt, tuż po przyjściu ze schroniska praktycznie nie chciał jeść. Dodam, że widok kota wybudzającego się z narkozy na długo zostanie w mojej pamięci. W skrócie można to opisać, że zwierze wygląda, jakby było pijane :D

Ostatnie zdjęcie zrobione godzinę temu prezentuje, jaki jest skory do zabawy 

Jest różnica między pierwszą fotką, prawda? ;)